dünyanın bütün mücevherlerini atsalar önüme, incilerini, elmaslarını toplasam ellerimle bölsem, bi’ gözlerin etmez Vaveyla. sen bağırsan bana, feryat feryat. cümlelerin dökülse avuçlarıma yırtsam kelime kelime kendime, bir hece ayırsam yine de bi’ sessizliğin etmez Vaveyla. okunsa kulaklarıma tüm yarası olan isimler, anısı olan şiirler, ezanlar, selâlar, methiyeler… sırlanmış gibi dilim, sağır olurum adın dışında ne … Okumaya devam et Vaveyla